Adam Zagajewski
TEMAT: BRODSKIоригиналProszę zapisać: urodzony w maju,
w wilgotnym mieście (stąd motyw: woda),
wkrótce potem oblężonym przez armię,
której oficerowie nosili w plecaku
tom Hölderlina, lecz, niestety, nie mieli
czasu na lekturę. Za dużo pracy w terenie.
Ton – sardoniczny, rozpacz – prawdziwa.
Wciąż w podróży, od Meksyku do Wenecji,
kochanek i mówca, który niestrudzenie
agitował dla swojej niepraktycznej partii
(jej nazwa: Poezja versus Nieskończoność,
lub PVN, jeżeli ktoś lubi skróty).
W każdym mieście i w każdym porcie
miał swych agentów; niekiedy śpiewał wiersze
przed entuzjastycznym tłumem, który nic
nie rozumiał – potem, zmęczony, palił gauloise’a
na betonowym nabrzeżu a mewy krążyły nad nim
tak jak nad Bałtykiem, w domu.
Gigantyczna inteligencja. Ulubiony temat: czas
versus myśl, która ściga fantomy,
ożywia Marię Stuart, Dedala i Tyberiusza.
Poezja miała być jak wyścigi konne:
konie są dzikie, jeźdźcy – z marmuru,
meta – niewidzialna, niknie w obłokach.
Proszę pamiętać: ironia i ból;
ból od dawna mieszkał w sercu
i rósł coraz bardziej – tak,
jakby każda napisana przez niego elegia
kochała go egoistycznie i chciała,
żeby to on był jej bohaterem –
ale, proszę państwa – cierpliwości,
zaraz kończymy – naprawdę nie wiem,
jak przekazać tamto: tę prawie czułość,
i uśmiech, nieomal nieśmiały,
moment wahania, miękkość,
krótką przerwę w argumentacji.Adam Zagajewski
SUBJECT: BRODSKYPlease note: born in May,
in a damp city (hence the motif: water),
soon to be surrounded by an army
whose officers kept Hölderlin
in their backpacks, but alas, they had
no time for reading. Too much to do.
Tone – sardonic, despair – authentic.
Always en route, from Mexico to Venice,
lover and crusader, who campaigned
ceaselessly for his unlikely party
(name: Poetry versus the Infinite,
or PVI, if you prefer abbreviations).
читать дальшеIn every city and in every port
he had his agents; he sometimes sang his poems
before an avid crowd that didn’t catch
a word. Afterwards, exhausted, he’d smoke a Gauloise
on a cement embankment, gulls circling overhead,
as if above the Baltic, back home.
Vast intelligence. Favorite topic: time
versus thought, which chases phantoms,
revives Mary Stuart, Daedalus, Tiberius.
Poetry should be like horseracing;
wild horses, with jockeys made of marble,
an unseen finish line lies hidden in the clouds.
Please remember: irony and pain;
the pain had lived long inside his heart
and kept on growing – as though
each elegy he wrote adored him
obsessively and wanted
him alone to be its hero –
but ladies and gentlemen – your patience,
please, we’re nearly through – I don’t know
quite how to put it; something like tenderness,
the almost timid smile,
the momentary doubt, the hesitation,
the tiny pause in flawless arguments.
© 2005, Adam Zagajewski
From: Ateny
Publisher: Znak, Krakow, 2005
© Translation: 2008, Clare Cavanagh